Hoe leer je "people-pleasen" af?

"People-pleasing", anderen ter wille willen zijn en je eigen noden steeds ondergeschikt maken, kost je uiteindelijk je zelfwaarde, je integriteit en je ruggengraat. Het is de deur waarlangs toxische mensen je leven binnensluipen. Maar hoe stop je daar mee?

Van Pete Walker weten we dat er naast de 3 traditionele responsen op gevaar en trauma (vechten-vluchten-bevriezen) er nog een 4de is: kruipen. Hij noemt het "fawning". Om gevaar of conflict te vermijden en te ontmijnen, gaan mensen "kruipen"en zich plooien naar de gevaarlijke omstandigheden of personen. Zie het als een gijzelingssituatie waarin iemand op het gevaar, de gijzelnemer, reageert door zich zeer conflictvermijdend en onderdanig op te stellen tegenover hem.

Onze hersenen zitten zo in elkaar dat strategieën die succesvol blijken, bijvoorbeeld onze responsen op gevaar, nieuwe neurale paden aanleggen in ons brein.

Die nieuwe neurale paden, zorgen ervoor dat wanneer we opnieuw in een dergelijke situatie terechtkomen, we snel de respons die eerder succesvol was, kunnen oproepen en toepassen. Dat zijn snelwegen tussen een prikkel en een respons. Zeker als we het op die manier leerden in onze kindertijd, is het later bijzonder moeilijk om het af te leren. Die neurale paden zijn bijzonder sterk.

Met de "fawning" respons, gaat het net zo. Die is ook aangeleerd en verankerd.

Maar in relaties met anderen is die eigenlijk schadelijk voor je. Die respons zorgt niet goed voor je, omdat je je eigenheid erdoor verliest. Je zelfrespect.

Je "zelf" zelfs...

Je raakt op den duur verstrikt in wie je nu eigenlijk echt bent (of was?) en alle verwachtingen die men van je heeft en waar je aan tegemoet wil komen. Dat levert, misschien ongemerkt, een hoop stress en spanningen op. Maar hoe kom je daarvan af?

“Fawn-types zoeken veiligheid door te versmelten met de wensen, behoeften en eisen van anderen. Ze doen alsof ze onbewust geloven dat de toegangsprijs tot een relatie de verbeurdverklaring is van al hun behoeften, rechten, voorkeuren en grenzen. Ze beginnen hun leven vaak als de vroegrijpe kinderen die worden beschreven in 'The Drama Of The Gifted Child' van Alice Miler, die leren dat een zekere mate van veiligheid en gehechtheid kan worden verkregen door de behulpzame en meegaande dienaren van hun ouders te worden. Het zijn meestal de kinderen van ten minste één narcistische ouder die minachting gebruikt om hen in dienst te dwingen en hen bang te maken en hen te beschamen om een gezond zelfgevoel te ontwikkelen: een egoïsche locus van zelfbescherming, zelfzorg en zelfcompassie.” Pete Walker

Herken je jezelf hierin?

• Je hebt een lage eigenwaarde Je haalt je zelfwaarde uit meningen van anderen over jou. Misschien geloof je dat anderen je alleen waarderen als je nuttig bent voor hen, en dat je hun appreciatie nodig hebt om "genoeg" te zijn.

• Je bent subassertief Je komt niet op voor jezelf en laat mensen voorsteken in de rij aan de kassa. In vergaderingen durf je niet opkomen voor je mening, want de meningen van anderen zijn beter dan je jouwe.

• Je bent het snel eens met iemand, ook al ben je het eigenlijk niet echt eens Want je wil aardig gevonden worden. En wie het met ons eens is, vinden we doorgaans sneller aardig. Maar uiteindelijk draai je zo mee met de wind (en heb je volgens anderen geen eigen mening).

• Je kan moeilijk "nee" zeggen Misschien denk je dat "nee" zeggen zal geïnterpreteerd worden als een afwijzing van jouw kant. Veel mensen gaan wel eens akkoord om iets te doen dat ze liever niet willen, maar wanneer dat een patroon is, ga je elke keer over je eigen grenzen voor iemand anders.

• Je zegt voortdurend "sorry" Ook al is wat er gebeurde niet jouw fout, je neemt de schuld op je door je te excuseren. Je zegt "sorry" wanneer het absoluut niet nodig is.

• Je bent een gever Ik vind gevers absoluut de mooiste mensen. Maar gevers moeten hun grenzen bewaken, anders geven ze materieel en mentaal meer dan ze hebben. Het is mooi, maar het is een valkuil.

• Je hebt geen vrijetijd Je vrije tijd gaat op aan dingen doen voor anderen. Je zus helpen verhuizen, je vriend helpen schilderen, boodschappen doen voor de buurvrouw, wafels bakken voor een goed doel, ... en je houdt zo goed als geen tijd over om iets te doen dat alleen voor jou is.

• Je gaat discussies en conflicten uit de weg Je bent geïntimideerd door verbale en andere agressie. Je vermijdt conflicten, want dat betekent dat de ander niet blij is. En je wil dat hij of zij blij is. Want dan ben je veilig. Ook conflicten tussen anderen, die vermijd je. Omdat het je stress geeft.

Wat is het effect op jou?

• Je geraakt gefrustreerd Jezelf altijd ondergeschikt maken aan anderen, maakt je niet geliefd, maar onzichtbaar. Anderen zien zelfs niet welke moeite je doet voor hen.

• Je goedheid wordt misbruikt Mensen die minder goed van nature zijn dan jij, maken zonder aarzelen of scrupules misbruik van je. Je wordt hun voetveeg.

• Je relaties geven je geen voldoening Gezonde relaties zijn in balans, het geven en onvangen is in evenwicht. Dit is bij jou niet het geval. Affectie krijg je niet door jezelf weg te cijferen.

• Je geraakt opgebrand en staat stijf van de stress Het is uitputtend en slopend, zowel lichamelijk, mentaal als emotioneel. En het levert je weinig of niks op, dus de stress en de frustraties vreten je op.

• Familie en vrienden geraken ook gefrustreerd Je kan zoveel doen voor een ander, dat het hen het gevoel geeft dat ze zelf niks kunnen. Of je kan zoveel meningen hebben dat ze niet meer weten welke nu echt de jouwe is.

Hoe pak je het beter aan?

• Onderzoek waarom je het doet Vanwaar komt je gedrag? Wanneer en waarom is het ontstaan? Kan je daarbij hulp gebruiken van een therapeut of coach?

• Erken dat je het doet Zelfinzicht, de mildheid om naar je eigen gedrag te kijken en de wil om er iets aan te veranderen, zijn cruciaal voor verandering.

• "Say what you mean, mean what you say!" Zeg en doe alleen maar wat je écht meent en meen wat je zegt en doet. Dat is authenticiteit.

• Zet jezelf op de eerste plek En leg duct tape over dat stemmetje in je achterhoofd dat zegt dat dat egoïstisch is. Onze opvoeding ligt ook vaak aan de basis van dit soort gedrag. Maar als volwassenen is het onze verantwoordelijkheid om naar onze eigen programmatie te kijken. En om die te veranderen waar nodig, voor onszelf en voor anderen. Als je daar hulp bij nodig hebt, die is beschikbaar.

• Stel grenzen en bewaak die Wanneer je de neiging voelt om het rap-rap eens te zijn met iemand of om iets te doen voor iemand, sta stil bij 1) hoe je je daarbij voelt, voelt het écht OK om dat te doen? 2) of je daar tijd voor hebt zonder jezelf tekort te doen, en 3) welk gevoel je zal hebben wanneer je het doet, en doe het alleen als het antwoord positief is voor jou.

• Vraag hulp hierbij Zonder hulp patronen doorbreken is niet simpel, je doet dat beter samen met iemand die er als buitenstaander kan naar kijken. Die ziet de gedragspatronen zoveel beter dan jij die er middenin zit.

Het is absoluut niet simpel, iets doen aan "people-pleasing" gedrag, maar het is het heel hard waard. Je staat dan anders in het leven en je hébt een ander leven, op alle vlakken.

Veel succes!

Eva

#fawning #trauma #opvoeding #PeteWalker #gedragspatronen #peoplepleasing #jeugd #neuralepaden #zelfwaarde #eigenwaarde #grenzen #assertiviteit #persoonlijkegroei #authentiekleven #authenciteit #integriteit #narcismecoach #narcisme #persoonlijkheidsstoornis #coach #overleven #openbloeien